Բժիշկներին

Բնորոշումը IgA-բշտախտը (IgA-պեմֆիգուս, IgA-հերպեսանման պեմֆիգուս, IgA-թերթանման պեմֆիգուս և այլն) աուտոիմուն, միջվերնամաշկային, բշտային մաշկախտ է, որը կլինիկորեն բնորոշվում է բշտիկաթարախաբշտային ցանավորումով, հյուսվածաախտաբանորեն՝ նշանակալի նեյտրոֆիլային ներսփռանքով և թույլ ականթոլիզով, իսկ իմունաձևաբանորեն՝ վերնամաշկի վերին (սուբկորնեալ) և ստորին (սուպրաբազալ) շերտերի գլիկոպրոտեիններին (համապատասխանաբար՝ դեսմոկոլին-1 -2 և -3, դեսմոգլեին-1 և -3) հակընդդեմ՝ շրջանառող IgA-ինքնահակամարմինների առաջացումով [1-7, 26]։ Վերնամաշկի սուբկորնեալ հատվածում առաջին

Անդրոգենային մազաթափության բուժման ժամանակակից մեթոդները Խ.Մ. Խաչիկյան, Լ.Ս. Կիրակոսյան ԱՄՆ սննդամթերքի և դեղորայքի որակի սանիտարական հսկողության վարչությունը (FDA) անդրոգենային մազաթափության բուժման նպատակով արտոնել է կիրառելու 2 պատրաստուկ (ԱՄ-ի բուժման ոսկե ստանդարտ)՝ մինօքսիդիլը և ֆինաստերիդը։ Մինօքսիդիլ 20-րդ դարի երկրորդ կեսին մինօքսիդիլը կիրառվում էր որպես հակագերճնշումային, անոթալայնիչ միջոց (կալիումային ուղիների յուրահատուկ բացման ճանապարհով)։ Սակայն այն բանից հետո,

Անդրոգենային մազաթափություն (alopecia androgenetica) Բնորոշումը Անդրոգենային մազաթափությունը (ԱՄ) ոչ սպիական մազաթափության տեսակ է, որը ժառանգական նախատրամադրվածության առկայության դեպքում կանանց և տղամարդկանց շրջանում դրսևորվում է մազերի հարաճուն բարակումով և անկումով (մազային ֆոլիկուլների ոչ սպիական մինիատյուրիզացիա, արական կամ իգական տեսակի անդրոգենային մազաթափություն)։ ԱՄ-ն լայնորեն տարածված (մազաթափությունների շուրջ 80%-ը) բազմագործոնային խրոնիկական հիվանդություն է, որն իր զարգացման նախաշեմին վերադարձելի

Խ.Մ. Խաչիկյան1, Ա.Ա. Հարությունյան2 Սահ­մա­նու­մը Հղիության ատոպիկ ցանավորումը (ՀԱՑ, հղիության քորպտիկ, հղիության վաղաժամ քորպտիկ, հղիության քորվող ֆոլիկուլիտ, հղիության էկզեմա ևն) հղիության բարորակ մաշկախտ է, որն առաջանում է ատոպիկ նախատրամադրվածությամբ անձանց մոտ հղիության առաջին ամիսներին (75% դեպքերում առաջին եռամսյակում) և արտահայտվում է բշտիկային կամ հանգուցիկային տարրերով։ ՀԱՑ-ը հղիության մաշկախտների մեջ ամենահաճախադեպն է (50% հիվանդների մոտ) և

Խ.Մ. Խաչիկյան1, Ա.Ա. Հարությունյան2 Սահ­մա­նու­մը Հղիության ներլյարդային խոլեստազը (ՀՆԽ, հղիության ներլյարդային խոլեստազի համախտանիշ, մանկաբարձական խոլեստազ, հղիության իդիոպաթիկ դեղնուկ, հղիների քորպտիկ, հղիների քոր ևն) ծագումնաբանական հենքով, գերազանցապես հորմոնային ու միջավայրային գործոնների ազդեցությամբ զարգացող խոլեստազի վերադարձելի ձևն է, որը բնորոշվում է հղիության ուշ շրջանում (80% դեպքերում՝ 2–3–րդ եռամսյակում) զարգացող շատ ուժգին քորով (ի տարբերություն հղիության այլ մաշկախտների),

Խ.Մ. Խաչիկյան1, Ա.Ա. Հարությունյան2 Սահ­մա­նու­մը Հղիության բազմաձև ցանավորումը (ՀԲՑ, հղիության քորվող եղնջայտուցային հանգույցիկներ և վահանակներ, հղիության ուշացած քորպտիկ, Pruritic urticarial papules and plaques of pregnancy) բարորակ, ենթադրաբար ժառանգական նախատրամադրվածության (ընտանեկան բարդացած անամնեզ), բորբոքային հիվանդություն է, որը զարգանում է որպես կանոն առաջին հղիության երրորդ եռամսյակում (հաճախ՝ 36-39-րդ շաբաթներին) կամ շատ հազվադեպ անմիջապես հղիությունից հետո (առաջին 2

Սահ­մա­նու­մը Հղիների հերպեսը (ՀՀ, herpes gestationis) հազվադեպ հանդիպող (ինտենսիվ ցուցանիշը՝ 0,002-0,058) հղիության բշտային մաշկախտ է (աուտոիմուն ենթավերնամաշկային բշտային մաշկախտների խումբ), ո­րը կլի­նի­կո­րեն (բշտիկաբշտային ցանավորում), ախ­տահ­յուս­վա­ծա­բա­նո­րեն (պերիվասկուլյար և ինտերստիցիալ դերմատիտ՝ էոզինոֆիլներով և վակուոլային փոփոխություններով) և ի­մու­նաձևա­բա­նո­րեն (դեր­մոէ­պի­դեր­մալ գո­տու երկայնքով տեղակայված կոմպլեմենտի C3-բաղադրիչի և հակա-ԲՊՀ-2 IgG-հա­կա­մար­մին­նե­րի գծա­յին նստվածք­ներ) բշտա­յին պեմ­ֆի­գոի­դ է հիշեցնում (կոչվում է նաև հղիության պեմֆիգոիդ,

Բնորոշումը Դիաբետային բուշտը (bullosis diabeticorum, ՇԴ-ի բշտային հիվանդություն) առանձին, ինքնաբուխ, ոչ-բորբոքային բշտային հիվանդություն է, որը յուրահատուկ է ՇԴ-ով հիվանդներին։ Զարգանում է հիմնականում երկարատև կամ բարդացած (նեյրո- և անգիոպաթիաներով) ընթացքով ՇԴ-ի դեպքում։ Առաջին անգամ ՇԴ-ով հիվանդի մոտ բշտային հիվանդություն է նկարագրել Կրամերը, 1930-ին։ 1967-ին Քանթվելը և Մարցն այն արձանագրել են որպես նոզոլոգիական միավոր։ Համաճարակաբանությունը ԴԲ-ը հազվադեպ

Բնորոշումը Դիաբետային դերմոպաթիան (ԴԴ, սրունքների դիաբետային ցան, diabetic dermopathy) մաշկի վիճակ է, որը բնորոշվում է առավելապես սրունքներին կլոր կամ օվալաձև կարմրաշագանակագույն բծերի առաջացումով։ ՇԴ-ի հետ զուգակցված ամենատարածված մաշկային հիվանդությունն է (30-50% դեպքերում)։ Համաճարակաբանությունը Հանդիպում է ավելի հաճախ տարեց տղամարդկանց շրջանում, ովքեր 10-20 և ավելի տարի հիվանդ են ՇԴ-ով։ Ընդ որում, հաստատված է, որ ԴԴ-ի արտահայտվածությունը